Ben kendimi avuttum gecelerce,
Çünkü sen hiç benim olmamıştın,
Aslında hiç kimse hiçbir zaman benim olmamıştı,
Her şey bir yağmurdan sonra gelen,
Gökkuşağı gibiydi;
Öyle parlak ama geçici...
Ben hayal görmüştüm,
Senin benim olduğunu düşünmüştüm.
Bunun gerçek olmadığını bilsem de,
Her zamanki hayallerimden biriydin işte!
Seni görüyordum sen beni görmezken,
Belki sana baktığımı bile fark etmiyordun,
Sadece gözlerini suskunca karşıya çakıp,
'O'na bakıyordun...
Ben kendime soruyordum,
'O'nda benden hariç ne var diye?
Cevap da bulamıyordum,
Ama demek ki benim görmediklerimi de görüyordun.
Her şeye rağmen umut kesmiyordum,
Sana küsmüyordum,
Çünkü bir şiirin son dizesi çınlıyordu kulaklarımda;
'Gerçek aşk karşılık bulmadıkça artar' diyordu bana...
Ben seni seviyordum,
Biliyordum benim değildin,
Zaten ihtiyacım olan aşkın değil,
Sendin...
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 17:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!