Benim Çektiğim Sevgiye Ait bu Acılar 2

Çok sevmenin yoklukla bedeli ödetiliyor…
Bu da benim farkındasızlığım belki de umarsızlığım…
Yeter artık dur kalbim dedirtmiyor bana…

Haramdı bu sevgi…
Haramdı senli yaşam…
Haramdı gökyüzündeki yıldızları saymam…
Haramdı kimsesiz yaşamım…
Bu bir can çekişmesi kelimelerin,
sana söylediğim ve de senin bana söylediğin tüm kelimeler
avuçlarımda, kalem uçlarımda, dilimde, beynimde küflendi…

Artık,
sana yazmak istediğim her cümle, küflü renkleriyle küf kokuyor…
Ama beni unut deyişin, hep yeni bir fidanın çiçeği gibi gözümün önünde ve de aklımda mıhlı duruyor…
Seni unuttuğum dediğin her an yeniden doğuyorsun bende…
Bunu biliyorsun değil mi?
Ben yaşıyorum…

Sensizlik bir suçun müebbetiyse ben müebbetteyim içimde…
Mutlu başlar yaşam,
hüzün kalır geriye...
Sadece
bir şaşkınlıktır bakışların ardında kalan...
Unutamamayı getirir geriye kalanla...

Belki de bir hayret...
Belki de bir şaşkınlıktır beklenmeyen son...

Kabulenilemez...
Olura da bırakılamaz...

Akmayan gözyaşları içi tırmalar...
Yosunlaşır…
Sadece bir bakışla...

Ben neredeyim diyerek...

Ve
aranır gözler ilk bakışı...

Belki de görememezliktir bu sızlanma...

Ters köşe bu…
Herkes istediğini yapıyor…
Ama yazmak istemiyorum gerisini…
Dibi delik bir testi bu,
yukarıdan doldur,
aşağıdan sızsın…

Seni terk ediyorum…
Atıyorum seni benden,
bir ben,
beni benden,
bir boşluğa ve de kimsesizliğe…

Seni çağırmam aciliyetim değil, yol uzun bir ömürlük yol var daha önümde sana dön gel diyemeyecek kadar…

Seni unutmam için uzun bir ömür var daha önümde…