Sevda durağımda, gönül bağımda
Soldurdun gülümü benim Cananım
Yaktın yüreğimi gençlik çağımda
Acılara saldın beni Cananım
Dertlerim çoğaldı sayılmaz oldu
Gittikçe gül benzim sararıp soldu
Ele geniş dünya bana dar geldi
Gönlüme acılar saldın Cananım
Yıkıldı kalmadı gönül durağım
Gün geçtikçe artar benim merağım
Yare yakınıdım şimdi ırağım
Ayrılığı seçti benim Cananım
Aşkın ateşiyle tutuştum yandım
Vefasız yar beni seviyor sandım
Yarin tatlı dillerine inandım
Ateşimi söndürmedin Cananım.
Esti acı poyraz kavurdu beni
Sana feda ettim bu tatlı canı
Yeminler ederim seviyom seni
Beni el yerine koyma Cananım.
Mustafa Doğan
Kayıt Tarihi : 11.3.2017 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!