BENİM ÇAKIL TAŞLARIM
Akşamın dinginliği çökünce denize
Garip yüreğim sevinçten
Sığmaz olur kafesine
Lakin gönlümde biriken
Belleğimi sarıp sarmalayan
Benliğimi sarsan efkarı
Savuramıyorum bir türlü
Silkeleyerek geceye
Ruhumdaki ardı arkası kesilmeyen
Usanmadan birbirini kovalayan
Med-Cezir dalgalarıyla çalkalanan
Gide gele iyice yorulan
Eteğime topladığım irili ufaklı
Rengarenk çakıl taşlarını
Dökemiyorum bir türlü
Şakırdatarak sahile
Kayıt Tarihi : 28.8.2022 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Her şerden" kurtulur da insan,
Bir kendinden kaçıp, kurtulamaz!
Bırakın, kalsın eteğinizdeki taşlar,
Siz "içinizi dökün" şiirlere, yeter bence...
Tebrikler İnci Hanım..
TÜM YORUMLAR (1)