Benim Bir Masalım Vardı!

Benim bir masalım vardı, amma velâkin aldattılar
Kibar gülün adını, dalından acımasızca kopardılar
İsmimde cemalini görüyor tahayyül ediliyordum
Leblerimde güllerde açmamışsam o kızıllık nedendi?
Sen mi verdin gülüme al rengi hicabını?
Gülünü dikeniyle irade etseydin
Neden benim masalımı da yalanlarla aldattın…

“Canım" diyorum sana ama
Gel de bana sor, canım çıkıyor!
Kızıl denizinin, yokluğunun girdabında eleme düşüyorum
İsminde gözlerini, gözlerinde gözlerimi hayal ediyorum
Kirpiklerim her ıslandığında hep ben üşüyorum
Hiç firkatinden yas tutan birini sevdin mi?
Sen sustuğunda susayan biri var mı?
Gülüşünde güllerini arayıp bulan var mı?
Aç kollarını ben geldim masalıyla aldatılan
Kibar gülün sevda masalı nerde?

Kays ruhlu adam yegâne aşk sahibim
Destansı aşkıyla kucaklayan
Leyla’sını Leyla eyleyen
Gösterene hamdolsun!

Bakmadan görüyordu, bıkmadan nakşetti güzelliğimi
Mutluluğunla yeniden doğmuş gibiydi
Masalınla aldatılan kadın…

Biliyor musun; ilk zamanlarda
Bir demet gülden ibarettim, belki sadece ellerim kanardı
Gülüme fısıldardım, adım dikenleri ile düşerdi toprağa
Ahh be karasevdalım gölgelere vurgunum
Gülümü dikeni ile önce elime sonra yüreğime batırdın
Kibar gülü yüreğinle birlikte kana buladın..

Eeee kolay mı dediler enkazdan dönmek..!
Enkazdan döndürülmek.
Ve geride enkaz bırakmak..

Güllerimi koklayan sen değil miydin?
Başım dönsün diye sihirli ellerinle,
Gelin tacıyla gülümü koklayan
İncilerimi varlığınla boynuma dolayan
Tacımı başımın acısı yapan artık gözyaşlarım
Ben değil!
Dokunduğun çiçeğin gülü soluyor
Aldatılan masal bitiyor
Artık sana tutmayacağım yüreğimin kalemi ve defterini
Bir birine iki âşık şeyda gibi
Bıraktım…
Yalan masallarda yaşasınlar diye…

Ahh kibar gül
Sen daha çok ağlarsın
Çok daha solarsın
Daha çok akar kanayan yüreğin
Her dem halinde bekleyen gönlün
Varsın düşsün, varsın sel olsun gözyaşların
Varsın hicranla bitsin anlatılan masalın
Buda güzel değil midir?
Kanasın dursun yaralanan kalbi gülünün…
Kanasın dursun yaralanan kalbi gülünün

4.7.1985