Benim Bir Köyüm Var Adı Çaltepe

Benim bir köyüm var adı Çaltepe
Eller gibi ondan geçemem gayrı
Sevdası gönlümde yanar tüter de
Çekerim hasretini gidemem gayrı

Bacaları buram buram tüterde
Çöplüklerde horozları öterde
Sana ben gibi sevenler yeter de
Sevmiyenler sana gitmesin gayrı

İlicin vardır çam ağacından
Şifalar beklenir Çal Ocağı’ndan
Taş çöreğinden fırın pağacından
Tadını unutanlar yemesin gayrı

Dik başlı dağların başı dumanlı
Seni sevenlerin göğsü imanlı
Sevmiyenler ya Bulgar ya yunanlı
Bizi sevenleri sevelim gayrı

Yaylsaı var koyun-kuzu meleşir
Sağılınca birbirine karışır
Sütler kaymak olur köye ulaşır
Yemiyen tadını bilemez gayrı

Uzun yolları inişli çıkışlı
Buz gibi suları berrak akışlı
Ortalık pınarı mermer nakışlı
Geçerken içmeden gidemem gayrı

Dün gece Ağdişi gördüm rüyamda
Kimbilir kaç yıldır hep böyle kıyamda
Şifa vardır havasında suyunda
Derdi olan köye gitmeli gayrı

Şafak vaktinde okunur ezenler
Balta omuzunda dağda gezenler
Kurusu varken yaşını kesenler
Terk etsin bu köyü durmasın gayrı

Yellice Dağı hep Suma’ya bakar
Alt yanından Melet Irmağı akar
Yazı geçipte gelmeden sonbahar
Girip göllerinde yüzelim gayrı

Ali Nurcan der ki; kaldım arada
Kendim buradayım gönlüm orada
Bu deli gönül bir sevgi arar da
Yitirmiş dostunu bulamaz gayrı