Benim Bir Evim Vardı

Benim bir evim vardı
Bir damı birde odası
Damından su sızdı bir sonbahar
İşte o zaman güneşe küstüm
Benim bir evim vardı
Duvarları maviye çalan
Kapısı dünyaya meydan okuyan
Duvarları nem saldı
Kapısı kurtlandı
Benim bir evim vardı
Uçsuz bucaksı tarlar üstünde
Her mevsim çiçek açardı
Tarlalar çorak kaldı
Çiçekleri hırsızlar çaldı
Benim bir evim vardı
Bacasından türküler tüter
Pencerede kuşlar cıvıldardı
Ulu tanrı bacayı gökyüzüne kattı
Kuşları mangıra sattı
Benim bir evim vardı
Bahçesinde bir ağaç
Ağaçta bir salıncak
Salladı kendini güzlerce ağaç
Kökleri rüzgarı tattı
Benim bir evim vardı
Güneş her gün uğrardı
Güneş gitti ay kaldı
Benim bir evim vardı.