Benim bir BABAM vardı
Çocukluğumdan yadigar…
Kapkara gözleri, hayat dolu sözleri
Neşeyle doluydu içi…
Uçurum kenarında olsa dahi
Yansıtmazdı kederini…
Ölümüne severdi bizi
Kırıp incitmezdi hiç kimseyi…
Severdi gezmeyi, eğlenmeyi
Hayat doluydu gözleri…
Benim bir BABAM vardı
Bir gün bahçede oynarken
Aniden sancılandı.
Gülümseyerek yanımdan ayrıldı
Büyüklerim dedi ki baban hastalandı
Koştum arkasından vardım yanına
Yerde yatıyordu boylu boyunca
Anneni çağır dedi bana
Uçtum annemin yanına
Dedim ki babam hasta
Koştuk annemle babamın yanına
Cansız bedeni soğuyordu hızla…
Anlamadım çocuk yaşımda
Gelicek dediler hep bana
Ve ben BABAMI bekliyorum hala…
Benim bir BABAM var
Herkesin özlem ve sevgiyle andığı…
Tadı damağımızda kalan
Asla ve asla unutulmayan…
Kayıt Tarihi : 12.6.2011 23:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)