kimse bilmez, neler çeker gönül
kırılınca fidan, olmadan ağaç
ya da bir meyve, ham düştüğünde yere
bir çiçek açmadan solduğunda
anlatmak zor, içimde esen binbir yeli
boş sokaklarda uçuşan kağıt parçaları gibi
insan sûretleri kapladı yüreğimi
kafamın içinde bir sürü isim
düzeltilmesi zor bir resim
bunca kargaşada yoruldum
....................................zihnim temizlenmiyor artık
....................................silgisi yok bir kalemin yazdıkları meşgul ediyor şimdi
tarih sayfalarında dolaşıyor beynimde birçok kelime
anlamlar yüklüyor birçok şeye
tasnifi yapılmamış eski kağıtlar gibi
oradan oraya sürükleniyor bildiklerim
bildiklerim diyorum ya...
ne biliyorum ki bu dünyada
...........................................zor olanda bu zaten
...........................................................................hep aynı düzen
şiirlere başlıyorum geç(ce) olmadan
kelimeler toplanıyor beynimde
beynimin çöp tenekesinde
altmış kelime biliyorum diyorum
altmış bir asi geliyor bana
binlerce şiir okuyorum durmadan
durmadan unutuyorum her birini
nasıl unutmam, unutmasam şiir yazamam
kimseler bilmiyor neler çektiğimi
ellerimde kalemin nasrı, mürekkep damlaları
bir yaprak düşüyor dışarıda
yere düşmeden üzülüyorum
ve ham bir meyve konuluyor önüme
isyan etmemek için kendimi zor tutuyorum
..................................................kimseler bilmiyor
..................................................benim bilmediğim gibi
Kayıt Tarihi : 19.4.2006 18:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sıradışı akıcı ve güzel bir şiir...
Tebrik ediyor başarınızın devamını diliyorum.
Sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (15)