Benim Bildiğim Şiiri - Yaşar Kılıç

Şu devri âlemden gelip geçenler
Zamandan uzaktır, benim bildiğim
Tecelli gömleği giyip biçenler
Kaderde tutsaktır, benim bildiğim

Aldanma saki sen, dünya malına
Helâl lokma ye, iç var git yoluna
Hüda nasip kısmet eder kuluna
Görmeyen ahmaktır, benim bildiğim

Sarı, beyaz, esmer, kumral, karadan
Çeşitli boy boya sürmüş Yaradan
Çekik gözle melez çıkar aradan
Irk soyla dönmektir, benim bildiğim

Atlas, libas kumaş giyen de gitti
Katıksız ekmeği yiyen de gitti
Bir lokma, bir hırka diyen de gitti
Sıratı geçmektir, benim bildiğim

Karanlıktan geldik yol aynı iki
Biri geldi, biri gider demek ki
Bu kadar hız telaş uğraş benimki
Bir kuru ekmektir, benim bildiğim.

Parçalı Bulutlu Şiirler