Benim Ben Şiiri - Gülşen Destanoğlu

kapındayım
dayanamadım geldim çağrına
yüzüme öyle şaşkın bakma

benim

biliyorum
ortalık dağınık
kafan karışık
derinlerinde imgeler karmakarışık
anlıyorum da
zihnindeki fotoğraflardan kurtul artık

benim ben

yeni çıktım
saklanmıştım
çok ağlamış
yaralanmıştım
hiç yetinmedi
elimi uzattıklarım
hep kolumu da istedi

parçalandım

kime açtımsa yüreğimi
yaralarıma tırnak geçirdi

kanadım

ve
hiç anlamadım
insan neden çeker ipini
görünce kuyuda debelenen birini
oysa uzatsa elini
birlikte çoğalırlar belki
...

hazırlan hadi
gecikmeyelim
önden giden atlılar
katıp tozu buluta
denize ulaştılar

Akdeniz ya da Egede
sakin bir yerde
gel dinlenelim birlikte
biliyorum
çok hırpaladılar seni de
tanıyamadın mı hala

benim ben Ahura Mazda*...

*zerdüştlerde iyilik tanrısı