Benim ben Şiiri - Recep Altunkaynak

BENİM
Kimsenin yolunu gözlemem artık
Duygusuz yaşayan halsiz sır benim
Anlımda yazana razıyım amma
Umudu tükenen garip kul benim

İsyan bilmez dilim nefsim kirlendi
Doldu taştı ancak yine körlendi
Boş bir hane içinde gezdi eylendi
Zamana kafa tutan arsız hal benim

Arsızlıkta yoktu nefis üstüne
Herşey geldi yine benim üstüme
Kara perde indi bir an gözüme
Gün yüzü ardında kalan can benim

Nankörler toplandı kurdular masa
Yediler dünyadan hep kasa kasa
Herkeste bir dert garip bir tasa
Çıkmaza yol alan uzun yol benim

Fikirler yarışta hileye maşa
Varlığı olanlar oluyor paşa
Ne yapsan emekler gidiyor boşa
Kelama kalemi vuran el benim

Dinleyin aklınız aldığı kadar
Her nefis ölümü elbette tadar
Kimedir yapılan bukadar atar
Yalandan yaşayan beden can benim

Recebim dünyayı verseler boştur
Bu dünya sahte sahte rutuştur
İstediğin kadar dünyada koştur
Ansızın gelen hazin son benim

Recep altunkaynak