Benim görünen:
Ağaç,
insan,
hayvan;
Türk,
Alman,
İtalyan
kılığına bürünen.
Benim;
işçi,
çiftçi,
köylü;
çocuk,
kız,
oğlan
kimlikleri verilen.
Yundum, arındım;
sırt çevirdim tüm kötülüklere.
Karşısındayım
haksızlığın,
bencilliğin,
yalanın;
çok uzağım kibire.
Varlığım gibi dilimdedir gerçek
ve Hünkar Hacı Bektaş Velimin nuruyla yoğrulan
benliğimdeki hünerdir yarınları gerçekleştirecek.
Halkım ben:
Düğünlerde halka halka halay çeken.
Akım ben:
Emdiği sütün sunduğu sevgiyle beslenen.
Aklım ben:
Kerbela’da,
Maraş’ta,
Sivas’ta;
yakılmak,
yıkılmak
ve ezilmek istenen.
Hakkım ben:
Ruhen,
ilmen,
fikren
ve bedenen.
Benim, “Ben.”
İftira oklarıyla çember gibi çevriliyken çevrem,
nice ar damarları çatlattı sabrım!
Susmadım, yine de haykırdım hakikati;
feda olsun bu yolda vurulan boynum.
Mazlumun ah’ında
görürsün selleşen göz yaşlarımı.
Rengin siyahında
simge bulur yasım.
Her günün sabahında
yeniden filizlenir umudum.
Doğmama neden ülküler var:
Tarihten miras genlerime kazınmış.
Yakılmış türküler var:
Ağlamaklı, abdaldan abdala dal budak sarmış.
Ruhuma işleyen öyküler var:
Kılıçla, kamayla, kafa derilerine yazılmış.
Dostum için yüzsen de postumu,
yok saysan da varlığımı,
yine de kinim yok sana.
Bencilliktir iz sürer gibi güdülen kin!
Canlı örneklerle dolu tarih ve yaşam:
Seni var eden
değil mi senin yok etmeye çalıştığın ötekin?
Nasıl ki
tek tek sayılarak
yan yana “Bir” orman oluşturursa ağaçlar;
nasıl ki ırmaklaşırsa su damlaları ve tüm sular
coşkuyla akarsa hasret kaldığı denize;
nasıl ki
kar,
çiy,
dolu
ve yağmur aslında su ise;
durma, koş
sen de gel katıl bize.
Katıl bize,
kavuşabilmek için
kendin gibi var olan evrensel gerçeğe.
Katıl bize,
ışık saç sen de kuytu karanlıklara;
aydınlıklara yoldaş olursun.
Barışık olursun kendinle ve kendi evreninle.
Yönün açılır dört bir yana,
dört bir yanın kucak açar: “Bir” saydığı için her insana.
Her “Can”la gün görür; can olursun.
her “Cem”le erkan görür; yoğrulursun
ve haykırarak özveriyle,
heyecanla dört bir yana savrulursun.
Ve dersin ki:
“ ‘Bir’ im ben
ve Hak aşkı uğruna
Hacı Bektaş Veli Pirime kirim ben.”
Kayıt Tarihi : 13.8.2009 12:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, 2008 yılı uluslararası Hacıbektaş Veli Anma Etkinliklerinde, serbest vezin şiir yarışmasında birincilik ödülü almıştır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!