Benim bahtıma Şiiri - Celal Işık

Bana yurt olmadı doğduğum eller,
Yine gurbet düştü benim bahtıma.
Soldu gönül bağım,ötmez bülbüller,
Yine hasret düştü benim bahtıma.,

Bir gün bana baban hasta dediler,
Bir ay sonra kara haber verdiler,
Beni derin kederime gömdüler,
Yine ölüm düştü benim bahtıma.

Gurbet'de ,sılada içimde gayrı,
Bir ben'ki kalmışım kendimden ayrı,
Çekilmiyor zalim gurbetin kahrı,
Yine zulüm düştü benim bahtıma.

Celal derki artar eksilmez derdim,
Ne çilesiz bir an,ne bir gün gördüm,
Gözümde tütüyor o güzel yurdum,
Yine özlem düştü benim bahtıma.