Bir sabah kaltığımda yataktan
Sağ yanıma ağrı girdi aniden
Doğrulamadım yerimden
Bir nefes almak istedim derinden
Göz kapaklarım göle döndü
Ateşi cıkmış vucudumun terinden
Yine yoktun yanımda
Sendin beni terk edip
Öbür odaya giden
Başım döndü
Ateşim 39 üzerinde seyrediyor
Bir dünyaki gülüm
Hiç durmadan dönüyor
Ev başıma yıkılacak sandım
Düşmemek için kar dolabına dayandım
Bağırmak istedim sana
Ama sesim cıkmadı
Adeta kan kalmamıştı vucudumda
Çömeldim yavaşca bulunduğum yere
Oturmak istedim bir mindere
Lakin takatim kesikti
Başımı vurduğumda yere
Sanki hülyalardayım
Herşeyden habersiz
Bir ölüm sessizliği cöktü üstüme
O yardan haber yok bana küstümü ne
Bir el istiyorum
Düştüğüm yerden kaldıracak
Bu karanlık dünyamı aydınlatacak
İçimde sevgi mumu yakacak
Sıkıntılarımı benden alıp atacak
Bir kuzu gibi başını göğsümü yaslayıp yatacak
Sevgi bana uzakmı kaldı ne
Nedir bu bilinmezlik ne
Lokman hekim gelse caresi yok
Bendeki bilinmez derde
Düşe kalka devam ediyor hayatım
Bu benim kara yazılı bahtım
İşte şimdi söylüyorum
Mutluluk sağlık sıhhattir en büyük ahtım
Kayıt Tarihi : 26.2.2008 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nedir bu bilinmezlik ne
Lokman hekim gelse caresi yok
Bendeki bilinmez derde '
Her derdin çaresi vardır.
Günaha girme ve sadece zamanını beklemesini bil.
Zamansız hiç bir şeyi getiremezsin.
Zamanı geleni de hiç bir zaman engelleyemezsin
Selamlar....
TÜM YORUMLAR (1)