Benim Baharlarım

Yağmurlar boşalıp, sel olunca,
Coşar derelerde, yırtar toprağı,
Yapraklar sonbaharda solunca,
Koparırlar dallarındaki son bağı.

Duvak gibidir dağların dumanı,
Konfetidir tepelere düşen karlar,
Şimdi artık vuslat zamanı,
Uyur kar'ın koynunda dağlar.

Bahar rüzgarları, eritince karları,
Yeşertir doğayı, uyuyan canları,
Dinmeyen özlemler var içimde,
Unutamam kalbimdeki mimozoları.

Benim baharlarım neden gelmez,
Açılmaz çiçeklerim, yüzüm gülmez,
Kimbilir, belki de veda zamanıdır,
Çıkılan bu yoldan geri dönülmez.