Benim Babam Orta Boylu Koca Bir Devdi

İki dağ arasına sıkışmış
Küçücük bir kasabada doğdum
Neyim varsa dağarcığımda
Ben her şeyimi ondan aldım
Ilık bir damla su gibiydim önce
Sonsuz bir deryaya uyandım
Küçük kuş yuvalarına sığamadım
Ulu çınarlar gibi hep dumanlıdır başım
Kartallar dostumdur, bulutlar arkadaşım
Doğduğum kasaba küçücük, bir avuç yerdi
Neyim varsa, her şeyimi ondan aldım
Benim babam orta boylu koca bir devdi.

Okuması yazması yoktu
Bir başına köyünden, yerinden, yurdundan koptu
Kimselere etmedi minnet
En büyük serveti gururuydu
Ağaç kokularına karıştı, tomruklar yonttu
Alın terini ekmeğe döktü
Bir lokmayı kendi başına yemedi
Her dakika, her şeyiyle bizimleydi
Cesurdu, çalışkandı
Çalıştı, çabaladı, bizlere bir dünya kurdu
Yüreğimi sevgiyle yoğurdu
Yuvamız sımsıcak,
Kibrit kutusu kadar, tek göz odalı bir evdi
Benim babam orta boylu koca bir devdi.

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 18 Aralık 2006