Benim Babam Olsana Şiiri - Şerafettin Özbek

Benim babam olsana diyen yavrum ağlama
Yapacağım bir şey yok yüreğimi dağlama
Kahrolası bu hayat beni hep böyle yaktı
Kurulu bir yuvayı felek kaahpece yıktı.

Ben hepböyle kayguyla içten içe yanarım
İnsan oğlunu ben hep kendim gibi sanardım
Meğer ne çok aldanmış meğer neçok yanmışım
İnsan kılıklıarı meğer insan sanmışım

Egoyist insanların isimi yok cisimi var
Yptığı pis işlerden sorumluluk duymazlar
Ne aile ne çocuk bunları mutlu etmez
İnsan olan bir insan yuvasını terk etmez.