Benim Babam Ak Gözlü Şiiri - Celal Şahin

Bölük pörçük değil asla anıların.
Şubat on sekiz karlı bir sabahı Uşakın
Artçısı hiç bitmeyen, Sessiz bir deprem yaşattın
Geciktim, biliyorum bunu hiç sevmezsin
Cevabı geçmişte bir soru içimi kemiren
Acabalara acabaları çuval eyleyen ….

Ali mektebini okumuştun
İnançlı,orta yolluydun
Kapın hiç kapanmadı
Ramazanda gizlice çok dağıttım; zekatını
Okuttun öğretmen ettin Üç evladını
Üçü birden zekatın kadar olamadı.
Susmanın gerektiği zamanı
Tek başına haykırmayı, karşı çıkmayı
Hırslı olmamayı, tuttuğunu koparmayı
Sade, sessiz, ilkeli ve farklı olmayı
Akıl defteri tutmayı,
İnsanları sevmeyi, gözlerimi ağartmayı,
Sözünde durmayı,
Yerleştirdin benliğime öğüt vermeden.
Erken kapattın günlüğünü, farkında mısın?
Sözün senet olduğu deviri de giderken yanında götürdün.

Davudi sesinden masal dinlemek,
Dizlerinde uyumak nasip olmasa da
Nasrettin Hoca’yla paylaştığın toprağında
Hüzün yedi renkli dişini batırdığı gecelerde,
Nefesini arayıp göz pınarlarımı kuruttuğumu
Bir sen bir Allah şahit oldu..

Bu gün babalar günü Haziran 2004