benim babam,
bir dünya insanıydı...
çiçeklerden anladığı kadar
güzellerden de anlardı...
çiçeklerin YAŞAR USTASI,
güzellerin YAKIŞIKLI ÇAPKINIYDI...
benim babam,
bir gönül insanıydı...
çiçekleri sevdiği kadar
insanları da severdi...
çiçekçilerin PİRİ...
sevdiklerinin YAŞAR AĞABEYİYDİ....
benim babam,
bir saygı insanıydı....
çiçeklere duyduğu kadar
doğaya da duyardı...
bahçıvanların KRALI...
insanlığın da YÜZ AKIYDI...
Fikret Turhan-Yalova,
05.09.2013
Kayıt Tarihi : 5.9.2013 23:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/05/benim-babam-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!