Benim Babam Şiiri - Duran Angın

Duran Angın
114

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Benim Babam

Çalın ulan çalın derdi benim babam
Çalarsanız da inceden çalın
Kabadan çalıpta mezar etmeyin insana
Belki siz bile bulunabilirsiniz oralarda

O sıralar hiç anlamazdım bunları
Ne demek istiyordu bu benim babam
Diye düşünmezdim bile hiçbir zaman
Delimi ne dediğim bile olurdu açıkça

Meğer ben bile deprem yaşamışım
Merkez üstü değilmiş değilmiş ama
Oldukça sallanmışız bizde o sıra
Apar topar alınarak inilmiş aşağı

Anlattıklarına göre oldukça sallanmış
Evlerde yıkılmış tabii oldukça
Ölenler olmaz mı yüzlerce diyorlar
Çocuklar var mıydı bilmiyorum ama

Şu an enkazın başında
Çaresiz bekliyorum seni burada
Çıkıp gelsen benim yanıma
Bir daha deliminsin demem sana

Ah benim babam ah
Hala bekliyorum seni burada
Aklım sonradan geldi başıma
Çık gel artık saklandığın yeter baba

Hani çocuk çocuk doğurursa demişin ya
Bunu duydum baba dolaylı yoldan
İşte o çocuk anamı da al gel yanıma
Belki bir kardeş yaparsınız bana

Teselli ediyorlar gelip geçenler şu an
Oysa onları duymuyorum bile ben burada
Aklımın fikrimin içinde şu an söylediklerin
Artık yeter cık gel şu enkaz altından

Birlikte hırsızlara karşı oluruz söz baba
Bilirim bilimsel düşündürmezler insana
Hiçte olmazsa öbür dünya hatırına
Çalacaksanız inceden çalın deriz onlara

Şimdi anlaya biliyorum ancak bunları
İsyan edip dururdun bilimsel inançsızlığa
Haydi itiraf ediyorum şu an enkaz başında
Bende sağım solum gibi kâfir derdim sana

Şimdi bunları sen gibilerine söyleyenler
Suçluluk kompleksiyle boğuşuyorlar
Ben anladım artık seni anladım baba
Dedem gibilerine de anlatacağım açıkça

Anamda senin gibi bağırıp çığırırdı
Ama beni sevdiğini bilirdim baba
Meğer sende severmişsin beni
Bunu yeni yeni anlıyorum işte şu an

Geç onu abla geç demiştin
Daha dün gibi hatırlıyorum bunu
Çocuklar ağlamasın derken ozan
Sizler nerelerdeydiniz acaba

Ben ise öyle aval aval baktıysam da sana
Haydi yine itiraf ediyorum baba
Haydi sende kafir demedim demesine ama
İmansız dedim kimleri savunur şuna bak

Oysa ne bilirmişim ki ben
Öyle işte kendi kendimce
Şişme bir bot gibi
Kabarıp dururmuşum meğer

Sabra diyordu babam şatilla
Bu katliamlar olmadan da
Biz onların yanındaydık abla
Ya siz nerelerdeydiniz acaba

Diye söylenip duruyordun baba
De cık gel artık çocuk anamla
Ben üşüyorum bu enkazın başında
Siz üşümüyor musunuz oralarda

Düşünecek halde olmasam da
Yine de birşeyler duyuyorum burada
Kulaklarıma inanamıyorum açıkça
Ağlama sırası buralardaymış baba

Çıkıp birileri böyle söylemiş işte
Duya biliyor musun baba
Söylenecek söz mü yani şimdi
Sen olsan derdin ki kına yakın ula kına

Ben kendimi bildim bileli baba
Duymadım senden böyle şeyler açıkça
Anadilinde okuyup yazdığın halde
Ben şuyum veya buyum diye

Her şeye karşıydın gördüm kadar
Her şeye derken haksızlığa
Bu yalnızca bizim eller için değil
Her taraf için böyleydin baba

Muhalifler bakıyorum da hiç sevilmiyor baba
Ben de mi bunun için sevmiyordum seni yoksa
Her söylediğine hak veriyordum vermesine ama
İnat değil mi yine bildiğimi okuyordum o an

Herkes işini yapacak değil mi baba
Ne yapalım bizimde kafa böyle basar
Düşmeden kalkmadan hayat anlaşılmaz
Sen böyle söylemez miydin hiç durmadan

Baba be haydi cık gel şuradan
Ben üşüyorum siz üşümüyor musunuz yoksa
Hani derdin üstüne basa basa
Sıkı giyin oğlum üşüyüp de hasta olma

Sıkı giyinmişim sıkı baba
Ama yine de üşüyorum şu an
Nasıl ısınacağım siz olmadan
Haydi çıkıp gelin oralardan

Hani hatırlar mısın bilmem baba
Ben dün gibi hatırlarım şu an
Marmara depreminden sonra
Bir pankart açılmıştı İstanbul da

Yetmedi mi diyordu o pankart
Artık aklınızı başınıza toplayın
Yoksa nice depremler olacak
Sahiden bun bildiler mi yoksa

Meraklıydım ya ben baba
Bunu sizin kâfirlere mi diyorlar derken
Kızacağın yerde büyük bir olgunlukla
Geç oğlum bunu geç diyen de sendin oysa

Bir dedin onlar bizler değiliz oğul
İki onu öyle inandırmışlar
Veya öyle algılayıp inanmıştır aklınca
Ne far keder ki ikisi de aynı kapıya çıkar

Daha düne kadar inekten söz ederlerdi bu konuda
İnekten söz edenler mi suçlu yoksa buna inananlar mı?
İşte oğul hep bunları düşündüm ben bu yaşıma kadar
Ben istedim ki insanlar sorgulayıp düşünsün biraz

Düşünüyorum baba düşünüyorum bazen
Ama işin içinden çıkamıyorum açıkça
Artık çıkıp gelin de birlikte düşünelim
Sevgi gibi bağlanalım ona

Ben hala üşüyorum üşüyorum baba
Siz oralarda üşümüyor musunuz yoksa
Çıkıp gelin artık uslandım
Bu kadar ceza yetmez mi bana

Anamı bilirim o hiç ceza vermez bana
Sen neden bu kadar ceza verdin ki bana
Ama bak üşüyorum üşüyorum baba
Üşüdüğümü neden görmezsin ki oradan

Ben hala buradayım buradayım baba
Bu enkazdan nasıl çıkıp geldim ki buraya
Ben üşüyorum siz üşümez misiniz orada
Ölüler üşümez diyor buradaki adamlar

İşte bunun için ta ilk günden bu yana
Şöyle bir kafa sallanıp geçildi buradan
Çocuk anlar mı bu sallanan kafadan
Haydi anlatın anlatın bunu bir bana

Ben üşüyorum bu enkaz başında
Annem ve babam üşümüyorlar mı?
Üşümüyorlarsa gelsinler yanıma
Hiçbir şey düşünemiyorum şu an

Artık anladım gelmeyecek onlar
Avutup durmayın beni burada
Çıkartıp verin ki onları bana
Onları geri toprağa verem

Duran Angın
Kayıt Tarihi : 22.2.2013 01:22:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Duran Angın