Benim babam şimdi doksan beş yaşında,
Hâlâ yazıyor aklı fikri başında.
Bütün geçimi Hacıbektaş taşında,
Arif oğlu Yakup daktilo başında.
Benim babam bir ömür boyu dert çekmiş,
Buna rağmen yüreği yine de berkmiş,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta