Benim Babam! Şiiri - Veysel Narman

Bir babam vardı yaşar'dı,sessiz,sessiz.,
Bir baba oldum dünya'da yaşarım sensiz:

Şimdi mezar taşın konuşur benim'le hergün,
Mezarlık yalnız,taşlar yalnız her yer ıssız.

Senin yapıtların duruyor dünya'da biliyormusun,
Mezar taşları gibi dimdik,fakat adsız.

Unutamam seni babam, resmin elim'de daima,
Gönlümüzde'sin bizim kayıtsız,şartsız.

Bugün yine seni hatırladım biliyormusun baba:,
Kafam dağınık, üzüntülü ve dizim takatsız.

Seni unutmam bunu bil başka zamanlarda bile,
Sen ve ben yaşayamayız ayrı ve rahmetsiz.