*Benim Babam* Şiiri - Münevver Şenol

Mahmut kalfa benim Babamdı,ben kendimi bildim bileli herkes ona Mahmut
kalfa derdi ve öylede Öldü.Ama onun yanında çalışan,amele usta oldu,usta
kalfa,kalfada müteahit,? Babam hep kalfa kaldı müteahit Mahmut bey olamadı birtürlü,evler yaptı apartmanlar villalar yaptı övgüler aldı herkesi ev sahibi yaptı şu yalan dünyada kendi evsiz sefalet içinde yaşamanın en büyük
payıda bize kaldı,Annem kızar- Senin hakkın olan parayı müteahit sana veriyor
sen gidip ustanın amelenin maaşını ödüyorsun,senmisin iş veren? bırakta o
ödesin bizde perişanız.Babam,-Bak hanım sen ve çocuklarımız iyi günde kötü günde beraberiz ama onlar öylemi? İnşaatta yattıkları yeri görsen ağlarsın,adamların parasını vermiyor şerefsiz bugün git yarın gel,senin sefer tasına koyduğun yemeği bitiremediğim için beğenmedim dışarda yedim
sandın değil mi? Onlar koca somuna yüz gram peyniri katık ederken ben
evden getirdiğim yemeği nasıl yerim,gerçi ısrarıma dayanamayıp hatır için birkaç lokma alıp çekiliyorlar tabi,bende yiyemiyorum boğazımdan geçmiyor
anlıyormusun? Annem her zaman bana- Baban gibi aşırı merhametlisin ama olma o ağlayanı görmesin çıkarır üstündekileri verirdi hem bizi sefil etti kendiside bir gün görmedi bak o öldükten sonra çalıştım parayı tuttum sizleride gül gibi büyüttüm evlenmedim ev sahibi yaptım,Ama sen benim şartlarımda kalsaydın o merhametin yüzünden aç kalırdın perişan olurdun deyince bende Anne ikinci şıkkı seçer evlenirdim,yani zengin birini bulunca evlenirdim deyice Annem -Sende bu çene varken doğru demezmi? Bende yok Anacığım ben senin kızınım dedim.İşte buda yaşanmış münişin hayatından bir kesit,Biliyormusunuz o melun kaza günü sefer tasında bitmemiş yemeği ve yarıda söndürdüğü sigarası vardı.
12.9.2006 aşam diliyorum,zehranıma katılmayı da özldim
belki bu cuma bunu okurum sevgiler münişherkese kazasız belasız bir yaşam dilerim.Münevver Şenol