Benim babam Şiiri - Cemil Yasin Çiğdem

elinde nasırıyla
belinde kamburuyla
dizinde romatizmasıyla
ekmek yollarında telasıyla
bu adam benim babam

dagtan tas yaban elden as
gozden sırtından yas atar
yolundan donmez
kosar yavrusuna tatlı bir telas
bu adam benim babam

mangal gibi yuregi
pamuk gibi kalbi
sıcacık teni vardı
bir yetime gulumsemeli bakan gozleri vardı
bu adam benim babam

kısın sogunda sırtında
yazın sıcagında koynunda
her dikenli yolun ortasında hep yanımda
tutuyor eli elimi sarıyor yorgun bedeni bedenimi
bu adam benim babam

her fedakarlıkta basta
yok ondan yorgun bu yasta
alnı acık egmez bası olsada telasda
seviyor hayatı insanları olsalarda bosda
bu adam benim babam

tanımı yok dillerde
uymaz hic bir tarife
sevmeyen bulunmaz dunya yerinde
hep dusunurdu mazlumuda derdi varmı diye
bu adam benim babam

cepde bir simit parası
yarısı garibanın ekmek parası
ne ac ne tok ederdi sukur duası
yasardı umudla ederdi hayır duası
bu adam benim babam