Benim Babam Şiiri - Aydın Ahmet

Her acıya gözü dolan
Bir çınardı benim babam
Beş yaşında yetim kalan
Bir çınardı benim babam

Ömrü gurbet elde geçmiş
Yokluk fırınında pişmiş
Sorarsanız onu kimmiş
Bir çınardı benim babam

Oğul der başlardı söze
Kıyamazdı birimize
Haram yedirmedi bize
Bir çınardı benim babam

Gövde heybet sanılınca
Değildi kanlı canlıca
Okur idi Osmanlıca
Bir çınardı benim babam

Garipti yoktu arkası
Ne serveti ne parası
Eskiydi siyah parkası
Bir çınardı benim babam

Kendi yemedi yedirdi
Evin direği dedirdi
Koltuğu tahta sedirdi
Bir çınardı benim babam

Yaşı erince kemale
Çizgiler düştü cemale
Şu adama bakın hele
Bir çınardı benim babam

Okuttu tek kardeşini
Yokluğa sıktı dişini
Bulamadım bir eşini
Bir çınardı benim babam

Özlü sözleri hızardı
Kibirlilere kızardı
Ne güzel şiir yazardı
Bir çınardı benim babam

Etmedi yokluğa kahır
Hastalandı ömrü ahir
Gönlü güzel ruhu şair
Bir çınardı benim babam

Bu dünyanın sonu yalan
Ömrü bitti oldu talan
Yetmiş üç yaşında solan
Bir çınardı benim babam