Bilmezdi sevmeyi babam,bağrı genişti ama basacak yer yoktu küçücük başlarımızı,
Eksik etmedi cebimizden mangırı, tabağımızdan taşırdı aşlarımızı.
Bilmezdi koltuğunun altına alıp sevmeyi ama karnımız toktu , hiç aç kalkmadık sofradan,
Kıyafet desen gırla, ayakkabı tastamam.
Allahın, kalbine koyduğunu bizden esirgerdi babam
Biz babadan böyle gördük’ü yaşattı babam,
Baba, babadan o da babasından, babanın babasının babasından döngüsüyle attı kucağından.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta