Benim Annem Nane Kokar Şiiri - Yunus Emren

Benim annem nane kokar.
Pütür pütürdür elleri
Memleketimin dağları gibi
Pespembedir baharda hani
Kekik kokar ince ince
İnce bir gül gibidir teni
Ama bir tek elleri
Ah, beni saran
Okşayan o elleri
Pütür pütürdür annemin
Memleketimin dağları gibi...

Benim annem nane kokar.
Kıyamam koklamaya bile
Pembe - beyaz hanımeli gibi
Yedi veren derler ya hani
Aldırmaz mevsime
Çiçek açar durmadan
Annem gibi.
Sıcacıktır kucağı
Hani beni sardığı, sarmaladığı
Aldırmaz ne dediğime, ne ettiğime
Okşar nane kokan elleriyle...
Okşar o pütür pütür elleriyle
Zaten sadece elleri
Elleri pütür pütürdür annemin
Memleketimin dağları gibi...

Benim annem nane kokar.
Pütür pütürdür elleri
Ak düşmüş saçlarına
Kınalı dağları gibi memleketimin
Hazan olur sonbaharda ilkin
Kuzular meleşir ilkbaharda hani
Koşuşurlar oraya buraya
Öylesine toy
Öylesine pervasız
Koşuştururdu annem de
Yetiştirmek için beni
Kuzusunu büyüten kınalı koyun gibi
Dimdik ayaktaydı annem
Kınalı dağları gibi memleketimin
Pütür pütürdür elleri
O güzelim nane kokan elleri...

(Aralık 2005 Ankara)