Benim Annem Şiiri - Nurettin Önder 2

Benim annem
Can yıkardı gözbebeklerimde
Eteklerinde coşkulu bir rüzgâr
Saba makamı bir ahengle
Tütsülü bir sabahı muştulardı
Beyaz bulutların
Yağmur kokan göğsünden

Ağrının hoyrat türkülerine inerken hüzün
Patnosun Aznavur tepesinde
Ağarırken gün
Hasunanın ovasına
Sinerken pusu
Dağların cam kovuğunda
Hışma uğramış Yunus'un
Kan tutmuş ayak bileklerine
Şiir sağardı annem

Benim annem
Şelale saçlarından
Yorgan dökerdi üşüyen ruhuma
Ninni belerdi kırmızı topraktan
Kavgayı ayıran beyaz ellerine
Barışın ak güvercinlerinin
Su taşırdı gagalarından

Benim annem
Tepeden tırnağa
Kan kesilmiş bir celladı
Vururdu masumiyetin
Kılıç taşlarında
Sonra emzirirdi
Nice yetim ve öksüz
Çocukları
Güneşin sır göğsünden..

Benim annem
Çelik gövdeli tarlaların
Toprak kokan beşiğinde
Yarım kalmış ninnileri
Bölünmesin diye bebek rüyaları
Uykusuna balçık sürer
Haram ederdi ..