Benim Annem Şiiri - Nermin Gültekin

Bir annem vardı benim.
İnci tanesiydi yanaklarından süzülen gözyaşları,
Başındaki yemenisini bağlayamazdı yaşlı anam,
Ben bağlardım.
Oğul derdi; bana anam ben açım.
Koşar gider çorbasını yapardım anamın.
Koyardım önüne.Oğul derdi anam;
Ayaklarım tutmuyor çok aciz oluyorum.
Sırtımda taşırdım annemi.
Çünkü o benim anamdı.
Ama hemde babamdı.
O kara çarşafıyla aslan olurdu bizi korumak adına,
O benim anamdı beni anlardı.
Heybetli duruşunu hiç unutamam anamın.
Birde hastanede bana bakışını.
İnci tanesi nedir ki anamın gözyaşları yanında.
Annecim seni çok özlüyorum,
Oğluna hiç kıyamazdın,
Ama bak Yalnız bıraktın beni anam.
Geçen gün sana benzeyen bir teyze geldi işyerine,
Ben çok ağladım.......
Gözyaşlarımı saklamak istedim ama olmadı.
Mis kokulu anam..
Arkadaşlarım neden ağlıyorsun dedi,
Gerçeği söylerken boğazım çok acıyordu anam.
Koşup o teyzeye sarılmak
Ellerinden öpmek geldi içimden,
Ama yapamadım benim bir tane anam.
Sen rahat uyu gül yüzlü anam.
Hayatımdaki yeri doldurulmaz tek kadınsın,
Sen anacım.........