Benim Annem Şiiri - Nuran Kabaoğlu

Doğar doğmaz sevdi beni
Kucağında okşadı
O sıcaklık ikimizi
Birbirimize bağladı

Göğüsünde annemin
İki rızık çeşmesi
Emerim karnım doyar
Allahın bir hikmeti

O rızık çeşmesinden
İki yıl karın doyurdum
Ne güzel gıdadır o
İçtikçe şifa buldum

Hep cesaret verdi bana
Ona attım ilk adımı
Anne dedim gülümsedi
Söyledim ilk lafımı

İşledi beni nakış gibi
Bu hayata hazırladı
Verdiği öğütlerle
Hayat yolum aydınlandı