Benim Annem Şiiri - Muzaffer Şanver

Buğday tarlasında ekin biçerken,
Beşiği gölgedir benim anneme.
Günü tamam edip, akşam ederken,
Orağı sırdaştır benim anneme.

İneğini sağar, mayalar sütü.
Boydandır fistanı, hiç bilmez ütü.
Hep analar iyi, yoktur kötüsü,
Gülüşüm bayramdır benim anneme.

Yaptığı ekmekler mis gibi kokar.
Çamaşırını hep elinde yıkar
Ne bizden yüksünür, ne işten bıkar,
Yokuşlar iniştir benim anneme.

Ördüğü kazağın nakışı tektir,
Komşudaki hüzün, kendine derttir.
Geceki hazırlık gündüze denktir,
Uykular geç gelir benim anneme.

18/02/2007