Benim anamın Şiiri - Hayati Dumlu Kalemsiz

Yarım asırdan çok çalıştı yoruldu yıprandı
Dertleri Bir hayli çoktu benim anamın
Ne kadar iyiyim dese de canı yanardı
Sıkıntı'ya rağmen sobası tüter di benim anamın
🌲🌹
Yoksullukla mücadele ederdi gitmez di zoruna
Düşerdi bazen annesinin hasreti narına
Yürekten sımsıkı sarılırdı biz çocuklarına
Sırtından yük eksik olmazdı benim anamın
🌲🌹
Üstümüzden eksik etmezdi kanadını kolunu
Öğretir di dini imanı bize bilmediğimiz oyunu
Aç kalınca gelsin diye biz Bekler dik yolunu
Ekmeyi aşı eksik olmazdı benim anamın
🌲🌹
Hırçın denizleri aştı sanki dümen siz vapur
Beden yorgun dertleri de edince zuhur
Kalbinin güzelliği yansır yüzüne vurur
Son günü bile çok güzeldi benim anamın
🌲🌹
Ayrılıp giderken bir bilse nasıldı benim halım
Boşaldı gözümden yaşlar tutuldu dilim
Kırıldı dizlerim büküldü bükülmez elim
Dilerim mekanı cennettir benim anamın