BENİM ANAM
Kollarını kucaklar
Ah oğlum!
Derdin.
Öylece bakar bakardın
Sessiz ve derin.
Göstermezdin gözyaşlarını
Ben de deşmemek için yüreğindeki yarayı
Elimden gelmeyince bir şey
Ancak öylesine çekip giderdim.
Duvara astığım resminle konuşuyorum
Boğazım düğümleniyor hıçkırıklarla
Utanıyorum kendimden
Sana evlatlık edemediğimden.
R.EVŞEN
Kayıt Tarihi : 5.12.2017 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Raşit Evşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/05/benim-anam-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!