Benim Akşamım - Garib Çoban

Benim Akşamım - Garib Çoban

Ben, bende olmayan biriyim sevmek için, vakit ne çok erken ne de çok geçtir diyerek bizi uyarıyor kabristanlar.
Aralarında her zaman büyük sessizlikler olmuştur.
Belki de gerçek bir yakınlığın tanımı budur.
Bazı düşünceler sonsuz izler bırakır sevgiliye.
Demek ki güzel anılar biriktirdik.
Bazı anılar gerçektir.
Hiçbir şey arzuladığım gibi gitmiyor olabilir.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim kurtaracak beni var olmaktan?...

Lakin kendime yeni kalp dostu bulurum bir kabristanda.
Ve sonra kenar bir mahalle kahvesinde sade bir kahve üzerine demli bir demlik çay içebilirim.
Bacalardan çıkan dumanları seyreder.
Soba kokuslarının peşine düşerim, una kudretim kâfi.
Saadeti imkânsızlıklar içinde aramayın.
Çünkü saadet, imkân dahilinde olandır.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim kurtaracak beni var olmaktan?...

Şems vakti düşüncelerimi tattım daha çok acıktım aşka.
Ve bir daha olabilecek her şeyden daha iyidir fakirlik.
Boşluğu dağıtmak zorundaymış gibi hissetme.
Şimdi kim kurtaracak beni var olmaktan?...
Hazır olun ya da olmayın,bir gün sona geleceksiniz.
Bazen, söz tükendi, diyorum.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim kurtaracak beni var olmaktan?...

Artık söylenebilecek hiçbir şey kalmadı.
Sevgisiz bir dünyaya girdik.
İnsanlar birbirlerini sevmemeye başladılar.
Başkaları hiç sevilmiyor zaten.
Düşük enerjili, sevgisiz ve utanç duymayan bir toplum nasıl yan yana yaşayabilir?..
Aslına bakarsanız, bu ölüm gibi bir şeydir.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim kurtaracak beni var olmaktan?...

Nasılsınız?.. Sorusuna cevap vermek kadar zordur kendime hasret sırlanmış kalmış olan halvetin dermanlarıyla vuslattayız.
Çünkü ölülerin sözleri tükenmiştir.
İnsan başka ne anlama gelir ki?..
Her zaman söyleyecek yeni sözlerimiz olmalı.
Yeni hislerimiz ve yeni düşüncelerimiz.
En değerli iyilikler aranmış değil, dualara b/eklenmiş olmalıdır.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim kurtaracak beni var olmaktan?...

Çünkü insan kendine onları kendi gayretiyle bulamaz.
Onları aramaya koyulduğunda, sahteliklerini fark edemeyeceği iyilikler bulacaktır.
O gün geldiğinde zenginliğiniz, hıncınız, kininiz, öfkeleriniz, hayal kırıklarınız, umutlarınız, tutkularınız, planlarınız.
Ve yapmak istedikleriniz hiçbir önemi kalmayacak.
Sevginin tamamladığı dostluklar doğaüstü bir uyumdur.
Kendi olamayanlar için karşıtların birliğidir.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim kurtaracak beni var olmaktan?...

Teheccüt vakti sevgilinin tadı damağımda ruhum hayatımdan yoruldu.
Tek bir dostun duada b/eklediği gibi b/ekliyorum.
Öyleyse önemli olan nedir?..
Söylenecek bir sözümüzün olmaması tükenmişliğimizden değil artık duyulmayacağına olan eminliğimizden belki de ümitsizliğimizden.
Ölenlerin s/özleri değil nefesleri tükenmiştir.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...

Ve sözler tamamlanmak üzere yarım kalmıştır!..
Sen yine de öğüt ver.
Çünkü öğüt mü’minlere fayda verir. (Zariyat 55)
Yaşadığımız günlerin değeri neyle ölçülür.
Önemli olan, ne aldığınız değil, ne verdiğinizdir.
Önemli olan, öğrendikleriniz değil, öğrettiklerinizdir.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...

Önemli olan, doğruluk, dürüstlük, merhamet, fedakarlık ve cesaretle atmış olduğumuz her adımla, başka yaşamları zenginleştirmiş olmanızdır.
Uzak ve imkansız gözüken bir şey, bir anda yakın ve mümkün olabilir.
Nasip, çok güzel bir ihtimaldir.
Önemli olan, yetenekleriniz değil, karakterinizdir.
Önemli olan, diğer insanları yüreklendiren, onların sizi takip etmesini sağlayan örnek bir insan olmaktır.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...

Önemli olan, kaç kişi tanıdığınız değil.
Siz gittiğinizde ebedi bir yoksunluk hissedecek olan insanların sayısıdır.
Önemli olan, hatıralarınız değil, sizi sevenlerin kalbinde yaşayacak olan hatıralarınızdır.
Önemli olan, ne kadar uzun süre hatırlanacağınız değil.
Kimler tarafından ne şekilde hatırlanacağınızdır.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...

Önemli bir hayat yaşamak rastlantıyla olmaz.
Önemli olan, koşullar değil, seçimlerinizdir.
En önemli şey hayattan zevk almaktır.
Sevinç saatleri, hayatımızın gök kubbesindeki çoban yıldızıdır.
Önemli olan tek şey mutlu olmak.
Sen her zaman olacaksın hikayemin o bölümünde keşkelerinle köşeyi döndüğüm kişi.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...

Karşılıksız sevebilirsen aradığın huzuru bulabilirsin.
Mutluluk içseldir, dışsal değil.
Çünkü neye sahip olduğunuza değil, ne olduğunuza bağlı.
Tekrar tekrar okumak için yalnızlığını.
Hiç çaba harcamadan tatlı ve şehvetlidir geceler takılıp gidersen çoban yıldızına.
Neden böylesin derler.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...

Herkese değil, kendini kimseye göstermiyorsun.
Sadece kalbine dokunanlara şefkatli ol.
Bu kadar acı çekenler böyle yenilir.
Şems vaktini tanıdıkça, hayata inanmaya geri dönüyorum.
Bu kadar dua tadında derinden sevilmek.
Bizi seven kişi gittiğinde bile bizi sonsuza kadar korur.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...

İçimizde, derinlerde kalan bir şeyin sırrıdır sevgi.
Kıskanmaktan çok hayranlık duyuyorum vakte daha karlı.
Gerçekten sevenlerin başına her seferinde gelen bir mucize vardır.
İnsan, başka insanları tanımaya başladığı zaman, mutlaka hayal kırıklığına uğrar.
Nihayet korunmak için, kendinden başka kimsenin girmeye izni olmadığı bir duvar örer çevresine.
Artık öyle yüksektir ki burçları, bir zaman sonra, kendi bile aşamaz bu duvarları.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...

Ne kadar çok gönülden verirlerse, o kadar çok şeye sahip olurlar garip gönülüler.
Burçlar yükselecek ki, en başından beri yanımızda kim olduğunu anlayalım.
Sürekli ahlâk ölçülerinden bahseden.
Ve fakat eyleme gelince her söylediğine mugayir davranan kimselerden yıldım.
Nazarımda kimin ne olduğu bellidir.
Lakin ahlâkın mânâsını zedelemek dahi, ahlâksızlığın en dibidir.
Şems vakti, kendimi arıyorum, gören var mı, şimdi kim
kurtaracak beni var olmaktan?...
(Y.ed - Makam-ı Aşk Albümü)