Herkesin vardır bir Ahmet abisi
Sorsalar yok derim, onun gibisi.
Hep iyi şeylerle dolu heybesi
Sitemleri var da, yoktur öfkesi.
Yapı meslek okur, çalışırdı hem
Boş vakit de neymiş, doluydu her dem.
Kaydı yok haramda, yazmadı kalem
Bilen bilir lâkin, duysun bu âlem.
Doğruluk adına çektiği çile
Ölçe, biçe yaşar hayatı bile.
İçindeki dürüst ayar, eline
Sanat olup değer katar işine.
Çatıyı uçmaktan nasıl kurtardı
Yaşayıp görenler hep anlatırdı.
Unuttular sonra, sanki masaldı
Vefadan eser yok, geri ne kaldı.
Ne ararlar dağın ta ötesinde;
Yakında mutluluk, kapı önünde.
Bir güzel buldu ki, deli gönlüne
Yetmedi akıllar, sevgi seline.
Gittim ödevimle, bir gün yanına
Çözer verir dedim, kalmaz yarına.
Dolaştı lâf geldi, kurdun boynuna;
“Neden kalın” diye, sordu hep bana.
Direnmeyi zora, inanıp özden
Dönmemeyi geri, yoldan ve sözden.
Geçmeyiz doğrudan, düşsek de gözden
Ne çok şey öğrendim, Ahmet abimden.
Kayıt Tarihi : 3.4.2016 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
Gönülden kopup gelen duygu tufanı altında ustalıkla kaleme alınmış, Okunması, okutturulması, üzerinde uzun uzadıya düşünülmesi gereken ders verici bir şiirdi. Kalemin duygulu, vurgulu, akıcı, ve yönlendirici yönünü gözler önüne seren muhteşem bir eser.
Emek verdiğiniz, gönül sesiniz şiirinizi beğenerek, duygulu ve usta kaleminize saygı duyarak okudum.
Nice şiirli ve en güzel günlerde görüşmek dileklerimle, sağlık ve mutluluklar diliyorum.
Şiirinizi beğenerek, antolojimdeki seçkin şiirler arasına ekliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.
TÜM YORUMLAR (10)