Benim Ahiretime Duam Sensin

Bir yaz mevsimi gibiydin ama ılık ılık
Engin dağlardan esen rüzgarlar gibi
Narin bir çiçek misali savrulurdun
İnce ince dökülürdü mısralarımda yalnızlık
Matem değil ama bir haykırıştı sanki...

Acımasızca yakılan bir kibrit tanesiydi
Haşin haşin bakardı engin gözleriyle
İçin için ağlarya hani insan sessizce
Rastlantı gibi gelirdi o ince bakışların
Eğlenirdi sanki umutsuzca ve içlice
Tarifsiz bir mutluluktur seni hissetmek
İtiraf eder ya hani seninle ya da sensiz
Mutluluk kokardı buram buram sevdan
Ey nazlı yar var mıydı sana vuslat...

Derin derin ağlardı umutlarım seninle
Uğruna sensizliği göze alacak kadar
Aşk mı sevda mı yoksa kördüğüm müydü
Meğer ne de bilinmezlik varmış kalbimde...

Sürgün müydü kalbim sana bağlandı
Esir mi düştü de gelmedi kaldı
Nasılını niçinini sormadı mı da kabullendi
Saray anahtarı mıydı ismin kalbimi açtı
İniltiler yükselmedi mi gökyüzüne buluta
Nazlı nazlı bakmadı mı özlemle ve hasretle...