bilmez ellerim toprak kokusunu
kanamadı hiç/bir gülün dikenini tutup
koparmadı elmayı dalından
ıslanmadı yağmur sularında saçlarım
ve okşanmadılar/yumuşacık
kokusu sinmedi fesleğenin/parmak uçlarıma
çamurlara bulanıp top oynamadım
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Merhaba .ne ağladım
ne güldüm
ben doğmadan öldüm
adım yok benim!
Şiirlerinizi büyük bir keyifle okuyorum. Güçlü kaleminize ve yüreğinize sağlık. Tebrikler.
Menekşe Gülay
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta