Benim adım Yalnızlık Şiiri - Fatih Efe

Sevmenin tarifini bilen var mı?
ne kadar ilgi gerekiyordu!
Kaç gram umut katıyorduk, kaç gram sevgi
başka ne katıyorduk, başka neler?
Karıştırıyormuyduk
yoğuruyormuyduk...
Sonra, Dinlenmeye mi bırakmalı
Ne kadar zaman olmalı!
Ne kadar pişirmeli?
Neyse... Karıştırdım,
Yok.. yok.. şaşırdım iyice...
Öyle unutmuşum ki!
Gerçi nasıl bir şey hiç
görmedim de bilmem de
Sahi sevmek; Yemek yapmaya mı benzerdi,
Bilen var mı?
...
Şaka maka bir yana,
Ne kötü şey bu yalnızlık!
Hiç sevgilim olmadı ama
Ona bakmayı,
Ona sarılmayı,
Ona dokunmayı
Onu Sevmeyi ve ondan
sevilmeyi özlüyor insan...
Öyle ki!...
Bu aralar canım ayrılık çekiyor!
ayrılmayalı bayağı oldu sevgilimden.
öyle özledim ki ayrılmaları
öyle özledim ki çekip gitmeleri,
ne menem şey bu yalnızlık!
Herşeyi özlüyor insan, ayrılmayı bile...
Gerçi hiç sevgilim olmadı ama.. olsun!
Kıskanmayı, kıskanılmayı istiyor insan..
...
Sahi siz hiç yalnız oldunuz mu?
Şayet, olduysanız!
O zaman anlarsınız...
O zaman bilirsiniz beni...
Benim adım Yalnızlık...