beni yaşatan öldürebilir,
benim adım yakamoz
gece serinliğinde yanarım
ayın altında tutuşur saçlarım
takalardır kaşlarım
bıyıklarım şu dağlar
sessizce hasret kokarlar
benim adım yakamoz
gündüz susmuş yabancıyım
şarabına dalmış gariban
çökmüşüm mavi içine
demlenirim akşama
elimdem tutar balıklar
benim adım yakamoz
ay'a sevdalıyım uzun zamandır
şavkı kalırsa tenimde
bulutlara dolanırım
sevmem kışı sonbaharı
hüzünleri tutar bana kusarlar
beni adım yakamoz
mum kokulu gecelerde vurulurum
yangın der birileri yüzüme
acıya bulanmış ellerimdir gözlerim
bu yüzden su'ya vurulmuş yüzümü
terkedilmişliğin rüzgarıyla yıkarlar
Kayıt Tarihi : 11.3.2009 13:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bibergazının gözlerde, geniz ve ciğerlerde oluşturduğu şeylerin yansımasıdır. Caydırıcı olarak toplumsal olaylarda kullanılan bu gazın etkilerini gördükçe, yarattığı gerçekliğin kabulüdür. Demek ki birilerini bir şeylerden vazgeçirebilmek için top tüfek, silah gerekmiyor. Kabul edilebilir veya edilmez başka caydırıcı yöntemlerde var fakat bibergazının o an yaşatıp hatırlattığı şeyleri düşünmekte ve sonuçlar çıkarmakta fayda var. zira, an içinde insanı düşürdüğü halleri gözden geçirmekte fayda var diye düşünmekteyim.
![Zafer Zengin Etnika](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/11/benim-adim-yakamoz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!