Benim Adım Misafir Şiiri - Hüseyin Kavak

Her geçen gün griye çalıyor gökyüzü
Yerime koy kendini, yazken gör güzü
Bir kere de benim dudaklarıma asılsın gül yüzün
Tam da o an kalbime doğru süzülür müsün?

Üzgünüm, seni düşünmeden geçen dakikalarım var
Bunlar nefret ettiğim anılarımdan
Sen yanımda olsan, dünü dahi an yapardım
Sahi, gözlerinin kıyısında dağınık bir baraka da yaşardım

Ağır adımlarla geldim, benim adım misafir
Bir kucak dolusu papatya, istersen taşa çevir
Yada kenara çekil, gireyim
Zaten kokum sinmeden gideceğim

Bir solukluk vakit ayır, düşe kalka zor geldim
Bilirsin küçükken de düşerdim, kanardı dizlerim
Bilmeni istedim.
Gözlerine düşmem kaza değil