Benim Adım Ebru

Benim adım ebru.
Yalanlar üzerine kurulmuş,
Sevginin sahte,
Dostların vefasız,
Hayatın acımasız olduğu,
Bir toplumda,
Ayakta durmaya çalışıyorum..
Kimse bilmiyor acılarımı
Kimse anlamıyor halimi..
Ya ben derdimi anlatamıyorum,
Ya da insanlar,
Anlamak istemiyor beni.....

Benim adım ebru.
Dünya tatlısı bir oğlum,
Dünyalar güzeli bir kızım var..
Hayatımı evlatlarıma adadım.
Onlar benim herşeyim..
Nefes alıyorsam eğer,
Sadece evlatlarım için...
Ben herşeyi unuttum,
Herşeyden vazgeçtim artık...
Birileri mutlu olsun diye,
Kendi hayatımı feda ettim..
Her şeyi içime attım.
Kimse üzülmesin,
Kimse kırılmasın diye,
Konuşmadım,
Anlatmadım sustum....
Siz beni hep mutlu gördünüz.
Oysa ben sessizce ağladım.
Göstermedim göz yaşlarımı...

Benim adım ebru.
Hayat hiç gülmedi yüzüme.
Doğduğum gün alnıma
Yazılmış mutsuzluğum...
Ben yinede belli etmedim..
Göstermedim acılarımı..
Hep gizledim ağlayan yüzümü.
Üzmek istemedim hiç kimseyi.
İstediklerim hiç olmadı.
Fazla bir şey istemedim aslında.
Sadece bir yudum sevgi,
Bir damla huzur...
Kader onu bile çok gördü bana..

Benim adım ebru.
Bakmayın siz güldüğüme.
Aldanmayın tebessümlerime.
Yüreğimdeki acıları,
İçime attıklarımı,
Tahmin bile edemezsiniz..
Gülen yüzümün,
Perde arkasında, sessizce
Ağlayan bir kadın var aslında...
Mutlu değilim işte..
Mutluluğu oynuyorum sadece....

Benim adım ebru.
Yaşıyorum öylesine...
Dedim ya,
Bir oğlum bir kızım var diye..
Evlatlarım olmasa,
Benim için,
Hiç değeri yok hayatın..,
Zaman zaman gerçekten
Gülüyorum ya,
Onuda çok görmeyin bana...
İsyan etmedim hiçbir zaman,
Her daim şükrettim rabbime...
Hayat ne kadar,
Üzerime gelsede,
Yaşamak zorundayım..
Çünķü ben bir anneyim

Şiir : Serdar ince