Benim Adım Barış Şiiri - Evren Özcan

Artık güzel şeyler konuşsak derdim,

Orda parmağı kopan çocuğu görmesem.

Yüzüne gözüne mermi bulaşan,

Henüz yıkanmamış bedenler var.

Barış benim adım,

Barış benim derdim.

Hangi dağda kurt öldü de,

Geceyi özledi,siper.

Hangi gözde yaş kaldı da,

Çiğe uyandı,çiçekler.

Artık şöyle bir gülsek derdim,

Fotoğrafta eksilen yüzleri görmesem.

Etraf elveda diyen sevgiler kokuyor.

Yazda kuruyan çiçek,

Sonbaharda sararan çiçek,

Zeytindalına söyle beklesin,

Benim Adım Barış,

Derdim de Barış.

Kimsenin renginden değil sesim,

Nasıl ki gökkuşağı yedirenk ise,

Yedisi de bir söylüyorsa şarkılarını,

Varsın bana sen de rengini belli et,

Rengarenksin densin,

Kanda kırmızı,

Kömürde siyah,

Tozda beyaz,

Bulutta gri,

Hüzünde solgun sarı,

Olmak istemiyorum.

Kötülüğün,tarafın rengi değilim.

Benim adım Barış,

Derdim Barış benim.

Evren Özcan

04.08.13 Pzr 01:31