Benim adım Anadolu. Şiiri - Kenan Kervan

Bozkırlarımda dört nala kısraklar.
Adam boyu başaklar tarlalarımda.
Buz gibi su çağlar pınarlarım.
Dumanlıdır yüce dağlar efkarımdan.
Anaların ağıtlarıyım.
Ozanların türküsüyüm ben.
Çocukların gürültüsüyüm.
Benim adım Anadolu.

Kimlerin gözü kalmadı ki üzerimde.
Kimler kem gözle bakmadı.
Ne işgaller ne dinler ne mezhepler gördüm.
Her köşemde ayrı bir medeniyet.
Her yanım ayrı bir gizem.
Dünyanın cennetiyim ben.
Kızların güzelliği,efelerin mertliğiyim.
Benim adım Anadolu.

Adım şiirdir,adım aşk.
Bir kolum Mevlana,diğeri Yunus.
Veysel söyler şarkımı,gazelimi Köroğlu.
Dualar yükselir gece gündüz semalarıma.
Ezanlar inletir kubbelerimi.
Aşıkların gazeliyim,bozlağıyım ben.
Sazın serzenişi,ney’in çığlığım.
Benim adım Anadolu.

Kimler geçmedi ki ovalarımdan.
Süleyman’lar, Yavuzlar, Fatih’ler.
Ne savaşlar kazandım ben,ne zaferler.
Şehit kanı ile sulandı karış karış toprağım.
Yiğitler sakladım çamurdan göğsümde.
Askerin kılıç sesiyim ben.,
Er meydanında Allah Allah nidasıyım.
Benim adım Anadolu.

Göklerde ay ve yıldızım.
Yüzlerce yılda yazıldı şanım.
Düşmanın korkusuyum,dostun güveni.
Mehmet’in şahadetiyim.
Adım Çanakkale,adım Kocatepe,
Dumlupınar’ım,Sakarya’yım.
Mustafa Kemal’in sesiyim ben.
Ben Türk’ün nefesiyim.
Benim adım Anadolu.