Benim Adım Şiiri - Ali Arslan Ateş

Dil lâl, göz âmâ , kulak sağır
Yıllarca karanlıkta yaşadım
Yoruldum, tükendim, bittim...
Bunca zaman huzuru aradım

Çıktım edna karanlıktan
Kalmadı o eski bozuk tadım
Herkes bir şey sandı beni
Arslan iken Vehbî oldu adım
Durmadım bir an, yoğurdum
Aşkını hasretinle mayaladım
Birileri geldi, birileri gitti
Kalbimi vuslat hayaliyle oyaladım

Duydum, gördüm, hissettim
İnsanlık ne imiş onu hatırladım...