Benim sevdamı yazmaya,yetmez mürekkep kalem,
Kün"Kalû-Belâ"dan beri,bitmez hasretim benim.
Ruhum aşkıyla yanarken, özümü bilmez âlem,
Kara toprağın bağrında,odur rahmetim benim...
Secde yerleri az gelir,bir nefesin şükrüne,
Ömür boyu hamd ederim, yaşattığı her güne.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
ustama tebrikler sunarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta