Benim sevdamı yazmaya,yetmez mürekkep kalem,
Kün"Kalû-Belâ"dan beri,bitmez hasretim benim.
Ruhum aşkıyla yanarken, özümü bilmez âlem,
Kara toprağın bağrında,odur rahmetim benim...
Secde yerleri az gelir,bir nefesin şükrüne,
Ömür boyu hamd ederim, yaşattığı her güne.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
