Benim Şiiri - Cuma Ali Çetin

Sağlamken çekilip beleş satılan...
Kullara benzettin dişimi benim.
İkinci vitesten beşe atılan...
Araca benzettin işimi benim.

Geçerken yalancı diyardan, handan...
Gözüm güler içim ağlar bir yandan.
Usandırdın beni bu tatlı candan...
Dost dedim çektin sen fişimi benim.

Git derim: sen gelir olursun yakın,
Gururlu ol biraz iffetin takın !
Arsız davranıyor şu işe bakın...
Yanlış algılama kiş'imi benim.

Ekşittin, kokuttun bembeyaz süttüm !
Ey hayat sayende dumansız tüttüm !
Yününden iplerle gemi yürüttüm...
Körpe kuzu saydın miş'imi benim.

Bulaştırdın hain ömrün şerine !
Beni köze koyup gittin serine !
Yakmışken mangalı kebap yerine...
Leşlere batırdın şişimi benim.

Cumali kalmışsın sen nasıl güne...
Özlem duyuyorsun zor geçen güne.
Ömür denen mevhum bak süne süne...
Asıra benzettin tiş'imi benim.

miş (koyun)
tiş(bir günlük sürenin yirmi dörtte birine eşit, altmış dakikalık zaman dilimi, )