Yuva kurdu kalbime bu sevdanın ateşi
Alev almış yanıyor köz deki narı benim
Yamacımı ısıtmaz akşam batan güneşi
Ağustosunna yağan yazda ki karı benim
Bülbülleri yas tutar mevsimleri sonbahar
Gül,gül diye seslenen dilimde bir ahu zar
Çiçekleri açmadan gül şenimi yaktı har
Boz kırlarda dolaşan düz deki arı benim
Ruhumda eksilmeyen odur lokman iksiri
Sol yanımın içinde kalbimde onun yeri
Yar aşkına sunulan kim içmez ki zehir’i
Ölmeden yar bekleyen özde ki diri benim
Umut bekleyen canlar, acılarla yoğrulur
Dudaklar suya hasret yürek yanar kavrulur
Dallar üstünde solan yaprak gibi savrulur
Mevsim hazana döner güz deki sarı benim
Bir sevdanın uğruna düşmüşüm halden hale
Yüreğimde sönmeyen o bir yanan meşale
Yıldızları hüzünlü ay dönüşmüş hilale
Toprak koynunda yatan bez deki kuru benim
Tuncayım yâr yolundan yoktur geri dönüşüm
Vuslatımın menzili son duraktır gidişim
Deryasında bir gemi dalgasıyla yok işim
Ufukları görmeyen gözde ki körü benim
Kayıt Tarihi : 15.1.2007 21:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ozan Mikdatî/Mikdat BAL Tuncay Akdeniz'in (Benim) Şiir'ine Naziremdir BENİM Tüm benliğimi sardı, takibe aldı beni Peşimi bırakmıyor yoldaki izi benim Savurup yerden yere taşlara çaldı beni Kuru bir yaprak gibi yeldeki hızı benim Ta ezelden ebede gizemli bir bilmece Semasında gün batmaz ne gündüz var ne gece Anlaşılmayan sırdır ünlü, ünsüz bir hece Gönüllerde that kurmuş dilde ki sözü benim Onunla aydınlarım karalanmış gönlümü Ancak o tâmir eder parelenmiş gönlümü Hayat verip diriltir yaralanmış gönlümü Ruhumda ab-ı hayat, haldeki özü benim Herşeye hoş baktırır o erdirir rahata O kardeşlik estirir, her yerde her sahada Divaneye çevirir, mecnun kılar vahada Hayranı da seyranı, çöldeki gezi benim Mutluluğu tattırır, deli dolu çağlatır Er ya da geç herkesi bir gönüle bağlatır Yeri gelir güldürür, yeri gelir ağlatır Dalında diken değil güldeki gözü benim Mikdatî, der sevsen de sevmesen de ölürsün Sevgi dağıt çoğalsın, sen de sevgi bulursun Kara sevda hoş bir dert, büklüm büklüm olursun Başa gelen çekilir beldeki sızı benim Mikdat Bal Sevgili Mikdat ağabeyim hoş görüne sığınarak benim şiirimi gölgesinde bırakacak bu güzel nazire şiirinizi gönül dostlarıyla sayfamda paylaşmak istedim.Selam ve saygılarımla Tuncay Akdeniz
![Tuncay Akdeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/15/benim-72.jpg)
Sol yanımın içinde kalbimde onun yeri
Yar aşkına sunulan kim içmez ki zehir’i
Ölmeden yar bekleyen özde ki diri benim
______________________
yüreğinize sağlık, kaleminiz daim olsun...
saygı ve selamlarımla..
Dudaklar suya hasret beden yanar kavrulur
Dallar üstünde solan yaprak gibi savrulur
Mevsim hazana döner güz deki sarı benim
üstadım harijka şiir olmuş tebrikler her şey var şiirde eksilen bir şey kalmamış
tebrikler saygıları.
ÜSTAD MİKDAT BAL KARDEŞİMİZİ DE KUTLUYORUM.
HZ. ALLAH HER İKİNİZE DE HAYIRLI, UZUN ÖMÜRLER VERSİN. HAYIRLI, ÜMMET-İ MUHAMMEDE FAYDALI EN GÜZEL HİZMET VE ESERLERE İMZA ATMAK NASİP EYLESİN. HER ZAMAN OLDUĞU GİBİ KALEMLERİNİZDEN HİKMET DAMLALARI EKSİK OLMASIN.
TAM PUAN+ANTOLOJİ..
SAYGILARIMLA...
Vuslatımın menzili son duraktır gidişim
Deryasında bir gemi dalgasıyla yok işim
Dünyasını görmeyen gözde ki körü benim
ŞAHANE,
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
TÜM YORUMLAR (38)