Karanlık geceye sızmakta göz yaşlarım,
Gönlümdeki sevdaya inat kırgınım,
Bir denizde boğuldum, dalgalarında,
Hapsedildim düşlerime, yalnız benim.
Yitip gitti zaman, doldu anılarla
Hüzünle harmanlanmış oldu yıllarım
Eli uzanmaz dostun, kalbimdeki sızıya
Yoğruldum acıyla, yalnız benim.
Seslenir güvercinler sevdiklerine,
Sesim kısık benim, bir dağ başında
Yalnızlık sarmış içimi, karanlık kuyulara,
Çığlıklarım sessiz, yalnız benim.
Doldu kadehler, gülücüklerle içildi
Düştü benim payıma kederlerin hasreti,
Derin bir yaradır gönlümde, kanayan
Yalnızlık kervanı, yalnız benim.
Yıkılmış bir şehir gibiyim, ıssız,
Gözlerimi saklar bulutlar sırılsıklam,
Dolaşır hasretin zehirli dumanı,
Karanlık düşlerimde, yalnız benim.
Kelimeler sarar ruhumu yavaşça,
Bir ağıt yakarım dans ederim yalnızlıkla,
Yoğrulmuşluğum bensizliğin çaresizliğiyle,
Kaybolmuş ruhlar diyarında, yalnız benim.
Kayıt Tarihi : 19.7.2023 18:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın her alanında yalnızlık hissiyatı beni çevreliyor. Kimsesizlik benim dünüm ve bugünümdür. Ben de bu yalnızlık acısını kendimce sanatsallaştırmak istedim, umarım hoşunuza gitmiştir.

Hobiler hayata bağlar ... Spor yürüyüş müzik sinema gezi iyi bir arkadaş zamanı anlamlandırır...
güzel demişsiniz
TÜM YORUMLAR (3)